Daha 8 yaşında. Bir gece evleri başına yıkıldı. Annesi ve kardeşleri öldü. Keko bilmiyor, şimdi onları enkazda arıyor.
Babası yurtdışında olan kendisi köylüler tarafından sağ çıkarılan küçük Keko enkazda annesiyle kardeşini arıyor. Ninesi ile birlikte evlerinin enkazından ayrılmayan Keko'nun bu hali yürek dağlıyor. 112 ekipleri enkazdan güçlükle uzaklaştırdı.
Minik Keko, Okçular köyünü vuran depremin hem şanslı hem de en talihsiz isimlerinden biri... Kurtulduğu için belki şanslı ama kucak kucağa uyuduğu annesi ve minik kardeşini kaybettiği için talihsiz.
ANNESİNİN KOYNUNDA UYUYORDU
8 yaşındaki Keko, babası Almanya’ya çalışmaya gittiğinden beri annesi Ayten Çiçek ve 3 yaşındaki kardeşi Emre Çiçek’le birlikte aynı yatakta yatıyordu. Pazar akşamı da yine aynı şekilde uyudular, kucak kucağa... Ancak deprem Çiçek ailesinin kerpiç evini yerle bir etti.
HALASI KURTARDI
Depremin kerpiç evleri kâğıttan kuleler gibi yıktığı gece kendi çocuklarını enkazın altından kurtaran İpek Çiçek, hemen Almanya’ya işçi olarak giden kardeşinin evine koştu. O evin de yıkıldığını gören İpek Çiçek, enkazın altından cılız bir şekilde “Kurtarın beni” sözlerini duydu. Hemen kızı Canan’la birlikte enkazı elleriyle kazmaya başladı. Önce sesin sahibi minik Keko’ya ulaştı, kucaklayıp toprağın içinden çıkardı.
ANNESİ VE KARDEŞİ ÖLDÜ
Sonra yengesi Ayten Çiçek’i ve yeğeni Emre’yi. Emre’nin minik bedeni depreme dayanamamıştı ancak Ayten Çiçek henüz yaşıyordu. Ancak o da kısa bir süre sonra son nefesini verdi. Keko hemen hastaneye kaldırıldı, depremi ufak sıyrıklarla atlatmıştı.
PSİKOLOJİK DESTEK ALACAK
Keko dün hastaneden taburcu olarak köyüne döndü. Ne annesini kaybettiğinden, ne de kardeşini kaybettiğinden haberi vardı. Yardım malzemeleri getiren ağabeylerinin verdiği cipsleri yiyordu afiyetle. Hamburg’dan hareket eden babasının gelmesini bekliyor dört gözle. Halasının kendisini kurtardığı yeri gösteren Keko, “Karanlıktı, çok korkmadım ” diyor sadece. Keko’yu ailesinin kaybını en az zararla atlatması için verilecek psikolojik destek ve buruk yıllar bekliyor.
HERKES BİLİYORDU TEHLİKEYİ AMA ÇAREMİZ YOKTU
Çok büyük sayılmayacak bir sarsıntıyla Türkiye’nin afet tarihine adını yazdıran Elazığ depreminin bu kadar güçlü görünmesinin tek sebebi yoksulluk. Felaketin bile bile lades olduğunu, kerpiçten evi yıkılan Okçular köyünün 71 yıllık sakini Abdullah Dağdüyen’in şu sözleri ortaya koyuyor: “2003’teki Bingöl depreminde de evin çürük olduğunu gördük ama yapacak gücümüz yok. Ben bu kerpiç evi bile 50 yılda zor yaptım. Herkes biliyordu tehlikeyi ama çaremiz yoktu.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder